Cumadan başladı tatilimiz yine.Boşuna mart kapıdan baktırır dememişler.Hava çok soğuktu;ama parkta oynamak istediler.

 

 

Sonra yağmur başlayınca alışveriş merkezlerini sevmememize rağmen Capitol'e gitmek zorunda kaldık.

Bu aralar bilim kitabı istiyorum diyor sürekli.Moda tasarımcısı ve kaşif olacakmış.Şapkasını takıp keşfe çıkacakmış.

 

Cumartesi Akbank Sanat'ta dans atölyesi vardı.



Enerjisini atar dedim ama Çağın Duru utandığını söyledi.Şaşırdım.Ablasının söylediğini duyunca yoo hiç utanmadım dedi.

Atölyeye aileleri almıyorlar.Önce üzüldüm sonra Beyoğlu'nun arka sokalarına dalmanın keyfini yaşadım.Cihangir'den girdim Beyoğlu'ndan çıktım.İlginç şeyler müzesi gibi arka sokaklar.Bir dahaki sefere bizimkileri de götüreceğim.

Özellikle bu dükkana bayılacaklar.Kapalı olduğu için gezemedim.İçerisi eski oyuncaklarla dolu.Oyuncak Müzesi'ni hatırlattı bana.Orada dokunamadıkları oyuncaklara burada dokunabilirler.

 

 

 

 

Dönüşte üzücü bir olay yaşadık.Metroda yürüyen merdivenlerde önce sarhoş sandığım sonra dengesini sağlayamadığını anladığım yaşlı bir amca neredeyse merdivenlerden aşağı dşüyordu.Neyse ki genç bir çocuk tuttu.Çok korktuk.Bunun üzerine ben de çocuklara Çağın Duru'ya hamileyken bunun gibi bir olay yaşadığımı anlattım.Yürüyen merdivenlerden inerken birden merdivenin durduğunu neredeyse düşeceğimi inince gidip görevlilere kızdığımı söyledim.Çağın Duru bana mı hamileydin derken Tuğra da anne ben neredeydim babamın karnında mı diye  sorunca vapur boyunca güldüm.Oğlum olur mu öyle şey diye izah etmeye çalıştım ama nafile ben neden yaşamıyorum diye başladı ağlamaya.Bumunla ilgili kitabımızı defalarca okuduk ;ama kendisinden önce üç kişilik bir aile olduğumuzu kabul etmiyor.Neyse ben dakikalarca güldüm.