Çağın Duru önce  yaptığı resmi beğendi ve ben sanatım dedi sonra ardından yeni aldığım boyalarla resim yapıp ''Anne ben ressam olacağım.'' dedi.Bayılıyorum bu yeni nesil çocukların özgüvenlerine.Bugün evde geçirdiğimiz sakin bir cumartesi günüydü(Aslında bir bölümü.)

        Hamurla şekil, yaptılar,sek sek oynadılar,kitap okudular.Bense bir elimde süpürge bir elimde kıyafet dolaştım peşlerinde bütün gün.  Akşam olunca kitap kitap diye peşimde dolandılar.  Hergün birçok kitap okuyoruz ama bir tanesi var ki hergün okuyoruz.Oğluşumun favori kitabı Maskeli Fare.Hergün aynı saatte at oku,at oku diye peşimde dolanır.''Oğlum başka kitap okuyalım'' ''Hayııyyyyyyy.At oku.'''Maskeli Fare belalı bir hayduttu.Maskeli Fare'nin hiç acıması yoktu.Atladı mı atına Maskeli Fare dı-gı-dık,dı-gı-dık.Bana derler Maskeli Fare  bu yol benden sorulur yolcuların hepsi itinayla soyulur.''Ezberledim artık.Sanırım bu kitabın adını at yapan kısmı dı-gı-dık,dı-gı-dık.                                                                    

Adana'da otururken haftasonu ne yapacağımızı şaşırırdık.Tiyatro ve sinema dışında fazla seçeneğimiz yoktu.D&R ve Kitapsan dışında da kitapçımız.İstanbul'a taşındıktan sonra açlıktan doğan bir ihtiyaçla sıkı bir araştırma yaptım.Çocuk kitapçılarını,atölyelerini ve adreslerini öğrendim.Tam da bu sırada açılan Koza Çocuk Kitaplığı ve Oyuncak Atölyesi'nden Şerife sayesinde haberdar oldum.Koza'nın ve sahibi Sevil'in samimiyeti farklı geldi bana.Bir aile sıcaklığı var Koza'da.Bunda Ege ailesinin tüm fertlerinin burada olmasının etkisi de fazla.Hepsinde ayrı bir sıcaklık,ayrı bir sevgi var.Bizimkiler çok eğleniyor Koza'da.Yavuz Abi'leriyle ritm,Oğuz Abi'leriyle ahşap oyuncak,Eda Abla'larıyla seramik çalışması yapıyorlar.Tabi ki Sevil.Kitap seçimimizde yardımcı oluyor bize.Bir de Mare'miz var dünya tatlısı.Biz çok seviyoruz bu mekanı.Şile'den geldiğimizde evimizdeymişiz gibi karşılanıyoruz.Eğer çocuklarınız için eğlenceli ve samimi bir mekan arıyorsanız tavsiye ediyoruz.Fiyatlarının uygun olması da ayrıca cezbedici.Seviyoruz Koza'yı.Bu hafta gitmedik şimdiden özledik.Ayrıca plastik oyuncaktan sıkıldıysanız ve benim gibi çocuklarınız için saklayacağınız şeyler arasında ahşap bir oyuncak olsun istiyorsanız Koza'yı ziyaret etmelisiniz.

Son zamanlarda oynarken en çok eğlendiğimiz oyunlardan biri ELC'nin ürünlerinden biri olan ''JENGA''.Renkleriyle şekilleriyle cezbetti bizimkileri hatta beni.Diğer iyi bir tarafı da Duru'nun kötü huylarından birini düzeltmesi.Duru oyun oynarken yenilgiyi kabullenemiyordu bir türlü.Yenildiği zaman küsüyor,oyunu bırakıyordu.Hırsın fazlasını zararlı bulmuşumdur her zaman.Bunun bir oyun olduğunu,amacın güzel vakit geçirmek olduğunu bu oyundan vazgeçemeyince kabul etmek zorunda kaldı.Şimdi ne zaman taşları devirse''Olsun biz çok eğleniyoruz'' diyor.Çocukları eğitmede oyunun ne büyük bir rolü olduğunu bir kez daha gördüm.

 

Deli cesareti diyor herkes yaptığıma.Ben: ''Annelik''.Öyle bir duygu ki bu insanın fedakarlık damarını sürekli coşturuyor.Bayram tatili bitti ama bizim öğrenciler İstanbul'dan dönmediğinden tatil devam ediyor.Ben de bunu fırsat bilip kaptığım gibi iki böceğimi Üsküdar otobüsüne atladım.Biliyorum bugün Koza Çocuk Kitaplığı'nda ahşap oyuncak ve ritm atölyesi var.Duramam;gitmeliyim.Böceklerimi götürmeliyim.Hava soğuk ama ne yapalım?Atkılar,eldivenler ne güne duruyor?Soğuk yıldıramaz bizi.Soğuk havaları,uyku saatini bahane eden annelerden değilim.Sardım sarmaladım bindik otobüse.İki çocuk ve İstanbul.Babamızı beklesek arabayla gideriz ama yok yok bekleyemeyiz.Atölyeleri kaçıramayız.Üsküdar otobüsünden inip Kadıköy dolmuşuna bindik.Sonra bir dolmuş daha değiştirdik.Ne çok indi bindi yaptık.Ama ne yalan söyleyeyim biz bu esnada bile çok eğlendik.Koza'da çok güzel vakit geçirdiler.Tahtadan oyuncak yaptılar.Gönüllerince eğlendiler.Kadıköy ve Koza ikinci evimiz artık bizim.Onların yüzündeki mutluluğu gördüm.İçim ısındı.Kim deli diyebilir ki bana.Deli değilim.Yaptığımın da cesaretle bir ilgisi yok.Anneyim ben.Çocuklarının yüzündeki gülümsemeyi görmek için her şeyi yapabilecek bir anne.Bu gülümsemedir dünyamı aydınlatan;yüreğime dokunan.Bizimkiler bi dahaaaaaaaaaaa diyorlar.Gideceğiz.Düşeceğiz yine yollara.Sırada seramik atölyesi var.Kimbilir belkide gerçekten vardır delilik kanımda.Kimbilir belki de deli olmak istiyorum çocuklarımın uğruna.(11.11.2011 saat 11.11'de biz Üsküdar-Şile otobüsündeydik.)